باید هر چه زودتر قير ريزي جاده چهار قلعه چهاردهي و جهلستون آغاز شود

گرد و خاك این جاده باعث شده بسیاری از مردم مریض شوند

برنامه ساخت و ساز جاده های شهر کابل از زمان ایجاد حکومت جدید پس از سقوط حاکمیت طالبان روی دست گرفته شده و شهرداری کابل همواره روی ساخت و ساز جاده های حلقوی و درون شهری تأکید داشته است.

این درحالیست که آگاهان امور و مهندسین ساختمانی و جاده سازی معتقدند، برخی جاده های کابل از کیفیت خوبی برخوردار نیستند و بیشترین عمر این جاده ها از یک سال بیشتر دوام نمی کند. به عنوان نمونه، جاده عمومی پل سوخته واقع در غرب شهر کابل الی چهار قلعه چهاردهي الی دارالاامان از سال ها پیش تحت برنامه بازسازی و انکشاف شهرداری کابل است، اما تاکنون نه تنها هیچ کاری صورت نگرفته، بلکه وضعیت این جاده به حدی خراب شده که تردد موتر ها به سختی صورت می گیرد.

مختار عزيزي باشنده چهار قلعه چهاردهيجهلستون می گوید: طی یازده سال گذشته شهرداری کابل بر اساس برنامه بازسازی و انکشافی دولت در تلاش ساخت و ساز جاده های عمومی و فرعی در این شهر بوده، اما هيچ توجه جدی به وضعیت خرابی جاده ها و مشكلات مردم نشده است. 

وی سپس خطاب به مسئولین کشور و شهردار کابل گفت: چرا جاده عمومی چهار قلعه چهاردهي بازسازی نمی شود آيا چهار قلعه چهاردهي مربوط این خاک نيست؟

این شهروند کابل، فعالیت های شهرداری به ریاست محمد يونس نوانديش را نمايشي و شعاری خوانده، می گوید: خانه و دوكان هایی که در مسیر جاده چهار قلعه قرار داشتند از سوی شهرداری به کلی تخریب شده و مردم این ناحیه را با مشکلات زیاد آلودگی هوا مواجه نموده است.

رستم خان دیگر بانشده شهر کابل نیز ضمن انتقاد از فعالیت های شهردار کابل به خبرنگار ما گفت: تاکنون میلياردها دالر براي بازسازي جاده های شهر کابل كمك شده، اما این کمک ها از سوي دولتمردان حیف و میل شده است و مسئولین از پول های بیت المال و کمک های کشورهای خارجی آپارتمان می سازند و با احساسات مردم بی بضاعت بازی می کنند.

سيد آقاشاه نجفي نیز در گفتگو با خبرگزاری آوا در رابطه با مشكلات اهالي اين منطقه، گفت:‌ در ماه جدي سال گذشته برنامه بازسازی و انکشاف جاده عمومی چهار قلعه آغاز و طی این برنامه خانه های شخصی و دوکان مردم این محل از سوی شهرداری کابل تخریب شده، اما تاکنون این جاده بازسازی نشده و هزاران خانواده از کارشان بیکار شده اند.

وی از دولت خواست که هر چه زودتر كار قير ريزي جاده چهار قلعه چهاردهي را آغاز نمايد تا مردم اين منطقه از مشكلات رهایی یابند.

علي اكبر مغازه دار چهار قلعه چهاردهي نیز مي گويد: گرد و خاك این جاده باعث شده بسیاری از مردم مریض شوند، لذا به منظور حل این مشکل شهرداري كابل باید كار بازسازي اين جاده را آغاز نمايد.

در همین حال مقامات شهرداری کابل می گویند: بودجه بازسازی و انکشاف جاده عمومی چهار قلعه چهاردهی قرار بود از سوی کشور ترکیه پرداخت شود، اما به دلیل اینکه خانه های باشندگان مسیر این جاده دیرتر از موعد مقرر تخریب شد، کشور ترکیه از پرداخت هزینه آن صرف نظر کرد. 

تطبيق پلان شهري براي بزرگ ساختن خيابانهاي کابل

تراکم نفوس کنوني درشهر کابل چندبرابر بالاتر ازآنست که در ماستر پلان هاي قبلي اين شهر درنظر گرفته شده است.

خیابان چهلستون کابل درحال بازسازی وعریض سازی است

اکنون اين کثرت جمعيت، چالش هاي زيادي شهري را به بار آورده است. تراکم سنگين ترافيک درجاده هاي شکسته وريخته وکم عرض شهر کابل يکي ازاين چالش ها مي باشد.

اخيراً شهرداري کابل جاده چهلستون را که يکي از جاده هاي مزدحم شهر کابل است تحت کار وبازسازي قرارداده است. هم اکنون کار در اين جاده جريان دارد.

هرچند برنامه ي کاري اين جاده ماه ها قبل طرح شده بود ولي به گفته انجنيرعظيم رييس ساختماني وحفظ ومراقبت شهرداري کابل موجوديت خانه هاي خلاف نقشه شهري در مسير اين جاده موجب شده است تا اين برنامه ماه ها به عقب بيافتد.

انجنير عظيم درمورد اين جاده گفت:« اين سرک از پل هارتل الي قصرچهلستون به طول پنج کيلومترو به عرض 30 متر داراي دومسيررفت وبرگشت مي باشد، که هرمسيرحرکت سه خط حرکت دارد و در21 متر باتمام تامينات که به يک سرک ضرورت است تحت ساخت قرار مي گيرد ».

به قول انجنير عظيم يک بخش خاک برداري جاده چهلستون تکميل شده است ولي بيشتر از 600 خانه در مسيراين جاده ازکارخانه جنگلک الي قصر چهلستون هنوزهم باقي مانده است که احتمال مي رود کاراين جاده را بازهم به تعويق اندازد.

پروژه هاي ساختماني در افغانستان به دليل تکميل نشدن به موقع اکثراً هزينه اضافي برمي دارد که مراجع مسوول آنرا هزينه انتقالي مي نامند.

خیابان میدان هوایی الی هوتل انترکانتینتال نیزعریض می شود

انجنير عظيم درخصوص هزينه ي اين جاده گفت:« چون پلان اين سرک ها براي يکسال نيست بنابرآن اصطلاح هزينه ي انتقالي وجود دارد. فعلاً براي اين سرک دو ميليون دالر تخصيص داده است».

از پل هارتل تا پل گذرگاه تعداد زيادي از خانه هاي مسکوني در مسير اين جاده تخريب شده است، ولي تا حال شهر داري کابل به کساني که متضرر شده اند زمين نداده است. با اين هم مردم محل ازساختن آن استقبال مي کنند .محمد اشرف وکيل[گذر يخ دان گذرگاه مي گويد : «ما با شهرداري کابل به اين تفاهم رسيديم کساني که متضرر شده اند هرگاه به مردم چهلستون که قباله ي شرعي داشته باشد زمين داده شود به ديگران هم زمين ميدهند واز اين خوش هستيم که مسجد ما از نقشه سرک کشيده شد».

طي چند سال اخير شهرداري کابل با دست وپاچگي تمام تلاش دارد تا مشکلات نبود جاده هاي سالم وکافي را درشهر کابل ازميان بردارد ولي کمبود منابع مالي وامکانات تخنيکي از يک سو واز جانب ديگرموجوديت صدها خانه در مسير جاده ها باعث شده است تا در اين کار موفقيت چنداني نداشته باشد. به عنوان نمونه از جاده دشت برچي ميتوان ياد کرد. هرچند کار جاده دشت برچي تقريباً سه سال پيش آغاز گرديده بود ولي تا هنوزکارلايه دوم آن شروع نشده وازگلدان وجدول وجويچه ها هنوز خبري نيست.درعين حال لايه اول آن دوباره تخريب شده است.

تمهیدات شهرداری و مردم برای ورود به فصل نهال شانی

با تغییر فصل و نزدیک شدن بهار، قرار است برنامه سرتاسری نهال شانی در کابل آغاز شود.

محمد یونس نواندیش در مصاحبه با خبر گزاری جمهور در این مورد می گوید: ” در سال ۱۳۹۲، شهرداری کابل در نظر دارد تا یک میلیون نهال را در شهر کابل غرس کند”.

وی تصریح می دارد که از جمله ی یک میلیون نهال، تا به حال این اداره توانسته است به تعداد ۳۵۰ هزار نهال را تهیه کند و به تاریخ ۱۷ ماه جاری خورشیدی برنامه سرتاسری نهال شانی در کابل آغاز

خواهد شد.

آقای نواندیش افزود: ” تمامی این نهالها در فارم های باغداری کابل پرورش یافته و ما ترجیح می دهیم که از نهال هایی که در محیط و آب وهوای کابل آماده شده است استفاده کنیم؛ چون باروری آنها به مراتب بهتر نسبت به درختهای وارداتی است”.

شهردار کابل اضافه می کند که با در نظر داشت تجربیات سالهای گذشته؛ نهال های غرس شده ۲ درصد تلفات داشته و این اداره در تلاش است تا با تدابیر سودمند، تلفات نهال های تازه غرس شده را به حداقل برساند.

وی از تدابیر موثر در مورد حفظ و مراقبت نهال های تازه غرس شده خبر داد و سهم و توجه مردم را در این زمینه با اهمیت دانست.

در همین حال؛ خواجه بیات یکی از نهال فروشان شهر کابل از گرمی بازار فروشات حرف می زند و استقبال مردم از  برنامه نهال شانی را نسبت به سالهای قبل بهتر و پر رنگ ارزیابی می کند.

این نهال فروش می گوید: ” فروشات امسال ما خوب است و پس نیمه های ماه حوت، همه ساله مردم شروع  به خریداری نهال می کنند و امسال گرچه پیش از وقت است؛ اما فروش نهالهای ما روز بروز خوب می شود”.

نهال های مثمر و غیر مثمر همه ساله توسط مردم خریداری و غرس می شوند اما آیا این نهال ها در خانه های شخصی غرس می شوند یا اینکه مردم در نهال شانی شهری نیز سهم می گیرند؟

 نیک محمد یکی دیگر از نهال فروشان شهر کابل می گوید: ” مردم بیشتر برای خودشان نهال  می خرند اما اکثر مردم در مقابل خانه هایشان و در کوچه نیز نهال می کارند و سهم می گیرند”.

به گفته وی؛ هر فرد افغان باید یک نهال برای خود و یکی هم برای افغانستان غرس کند تا آلودگی محیط زیست کم و شهر ما سر سبز و زیبا شود.

این در حالی است که همه ساله برنامه سنتی نهال شانی از طرف شهرداری آغاز می شود؛ اما نهال های غرس شده بعد از مدتی خشک شده و یا از سبب بی توجهی از بین می رود.

به هر روی؛ با توجه به گفته های اخیر شهردار کابل، باید دیده شود که تدابیر جدید این اداره در رشد و پرورش نهال های تازه غرس شده تا چه حد سودمند واقع خواهد شد.

برنامه زیباسازی کابل برای مردان جوان شغل فراهم می کند

کابل، افغانستان – یک برنامه آزمایشی که به تازگی توسط شهردار شهر، محمد یونس نواندیش، و فرمانده گروه ضربت یوزباشی، سرتیپ ویلیام هال آغاز شد به ارائه مزایای شفاف و فوری به جامعه می پردازد، جامعه ای که در آن نتایج مثبت بلند مدت فعالیت های نیروهای ائتلاف در زمینه ظرفیت سازی مانند آموزش افسران پلیس و ساخت و ساز مدارس غالباً بسیار بیشتر به طول می انجامد.

برنامه سپاه جوانان کابل فرصت هایی را برای کار تمام وقت و فراگیری مهارت های زندگی برای مردان جوان بین سنین 17 تا 21 سال در سراسر این شهر فراهم می کند.

نو اندیش در طی مراسم افتتاحیه این برنامه در 11 فوریه گفت: «من خوشحالم که فرصتی برای فراگیری مهارت های جدید در اختیار این مردان جوان قرار دهم».

در این برنامه، تیم های 80 نفری به مدت هشت ماه به برداشتن زباله، پارو کردن گل و لای، و کاشت گل در سراسر شهر می پردازند، و هر کارگر چک حقوق خود را به صورت مقرر دریافت می کند و محلی برای سکونت در اختیار او قرار داده می شود.

مدیران برنامه در همکاری با اداره سرسبزی، قرار است امسال به کاشت هزاران گل، درخت، و درختچه را در سراسر کابل بپردازند.

در طی چند سال گذشته جمعیت کابل افزایش یافته و در حال حاضر نزدیک به پنج میلیون نفر رسیده است. شهروندان نگران زیبایی، خسارات زیست محیطی، بیماری های احتمالی، و مسائل بهداشتی ناشی از انبوه زباله در جاده ها هستند. تمیز کردن شهر یکی از اولویت های اصلی شهردار است، اما از آنجا که اداره بهداشت از سرعت کافی برای مدیریت زباله برخوردار نیست، مقدار زیادی از زباله ها به سادگی در کف خیابان باقی می ماند.

برخی از مردان جوان که در برنامه جدید سپاه جوانان کابل استخدام شده اند به عنوان کارگران مدیریت زباله به کار مشغولند، در حالی که سایرین به عنوان باغبان به کار خواهند پرداخت.

ذبیح الله 18 ساله که یک ماه پیش کار خود را در این برنامه آغاز کرد گفت: «وقتی که من این برنامه را به پایان برم، امیدوارم که بتوانم همین کار را به عنوان یک باغبان شهرستان ادامه دهم».

کارگران سپاه جوانان حداکثر هشت ساعت در روز در اطراف شهر به کار می پردازند و ماهانه حدود 200 دلار در آمد دارند.

ذبیح الله گفت: «این کار گاهی دشوار است». او ادامه داد: «حفر کردن سخت ترین بخش کار است، اما من باید کار کنم تا برای خانواده ام پول ارسال نمایم».

این برنامه جدید نه تنها ظاهر شهر و کیفیت هوا را بهبود می بخشد، بلکه همچنان ظرفیت اقتصادی مردان جوان آسیب پذیر کابل را افزایش می دهد.

اگر چه نیروهای ائتلاف به برنامه سپاه جوانان کابل کمک می کند، مسئولیت برنامه هایی مانند این، علاوه بر تامین امنیت، بهبود اقتصاد و ایجاد ثبات در جامعه، به زودی بر عهده شهروندان کابل قرار خواهد گرفت.

نواندیش گفت: «من اطمینان دارم که ما این پروژه را پس از سال 2014 ادامه خواهیم داد». او ادامه داد: «همه افراد از این برنامه منتفع می شوند: شهر، جوانان، و خانواده های آنها».

به پیشواز از بهار مراسم نهال شانی در کابل آغاز شد

 به پیشواز از بهار سال 1390 بعد از ظهر روز یک شنبه مراسم نهال شانی در تپه موسوم به تپه وزیر اکبر خان در کابل آغاز شد و اولین نهال برای سرسبزی کابل توسط مقامات شاروالی کابل و سفیر امریکا در کابل غرس شد.
شاروالی کابل در بهار سال 1390 که کمتر از دو هفته دیگر به فرا رسیدن آن باقی مانده است، حدود یک ملیون اصله نهال را در این شهر غرس خواهد کرد.انجنیر محمد یونس نو اندیش شاروال کابل بعد از ظهر روز یک شنبه در مراسم که به خاطر غرس نخستین نهال برای بهار سال آینده در تپه وزیر اکبر خان در کابل به راه انداخته شده بود در مورد برخی از برنامه ها برای سرسبزی و زیبایی این شهر دارای قدامت تاریخی توضیحات داد.آقای نواندیش گفت، شاروالی کابل در نطر دارد تا در مساحت 17 جریب زمین، باغ جهان نما را در کابل بسازد.به گفته آقای نواندیش، برنامهء ابتکار سرسبزی شهر کابل با غرس نهال های همیشه سبز در بهار سال نو روی دست است.شاروال کابل که به همکاری وزرای معارف، صحت عامه، رییس حفاظت از محیط زیست،  سفیر امریکا و قوماندان عمومی نیروهای ناتو و امریکایی در افغانستان نخستین نهال را برای سرسبزی شهر کابل غرس کرد، گفت که سفارت امریکا امسال حدود 75 هزار اصله نهال را برای سرسبزی کابل از طریق شاروالی در دسترس باشنده گان پایتخت قرار خواهد داد.

جنرال کارل آیکن بیری سفیر امریکا در کابل در مراسم غرس نخستین نهال به پیشواز از بهار سال 1390 گفت که سهم گیری سفارت امریکا و ادارات مربوط به حکومت آن کشور، نمایانگر تعهد درازمدت مردم امریکا برای بازسازی و سرسبزی در این کشور است.وی در ادامه گفت:« گردهمایی امروز یک حرکت سمبولیک است و نهال های که ما امروز غرس می کنیم ریشه های آن تا عمق زمین فرو خواهد رفت و همین طور موازی با این ریشه ها، ریشه های دوستی مردم افعان و امریکا نیز طولانی تر و محکم تر خواهد شد.
به تمام افغان ها مژده می دهیم که تعهد ما با افغان ها طویل المدت و شامل تمام بخش ها خواهد بود.»

در مراسم غرس نخستین نهال سال نو در شهر کابل، داکتر فاروق وردک وزیر معارف گفت که در نظر است تا در بهار سال آینده کمیته های بهبود محیط زیست در مکاتب مرکز و ولایات ایجاد شود و مضمون محیط زیست شامل نصاب تعلیمی شاگردان معارف این کشور گردد. وی به ویرانی های سال های جنگ اشاره کرده و گفت که دو ملیون شاگرد معارف همزمان با آغاز سال تعلیمی در غرس نهال اقدام خواهند کرد.

مقامات شاروالی کابل در حالی از آغاز یک سلسله برنامه ها به هدف سرسبزی شهر کابل صحبت می کنند که همه ساله به کمک نهاد های مختلف هزاران اصله نهال مثمر و زینتی در این کشور غرس می شود، ولی به بخاطر عدم توجه و مواظبت در نیمه های سال یا خشکیده و از بین می رود و یا هم توسط اطفال دوباره از زمین جدا شده و از بین می رود.
ولی مقامات شاروالی کابل می گویند که در سال گذشته صرف دو درصد نهال های غرس شده از اثر عدم مواطبت از بین رفته است.

Despite a Whiff of Unpleasant Exaggeration, a City’s Pollution Is Real

For nearly as long, there has been the widespread belief by foreign troops and officials here that — let’s be blunt here — feces are a part of the problem.

Canadian soldiers were even warned about it in predeployment briefings, which cited reports that one test had found that as many as 30 percent of air samples contained fecal particles. The Canadians were worried enough that the government ordered a formal investigation, officials say.

“I’ve heard that story for 40 years,” said Andrew Scanlon, the head of the United Nations Environment Program here, who dismissed it as an urban legend. “I think the need by diplomats for danger-pay raises is what has kept reports of fecal matter danger very high.”

He wryly added: “It’s a very compelling story.”

The supposed threat does have a certain logic.

In Kabul, Afghanistan’s capital, a city built for half a million people, the wartime population has swollen to five million. Only 5 percent of Kabul’s homes are connected to actual sewerage systems, while most household waste flows straight into open roadside drains. Often their effluvia do not make it far enough to join the floating hypodermic needles and assorted muck of the Kabul River. Thanks to decades of drought, the stuff dries out and becomes part of this place’s ubiquitous dust.

Plus, most homes are heated with a bukhara, the Afghan version of a multifuel stove — and one of the most commonly used fuels is dried animal dung, much cheaper than wood chips or logs.

Kabul, a municipal official declared in 2007, “has the highest level of fecal matter in the atmosphere in the world,” according to a Reuters article that year.

However plausible that claim may sound, it just is not backed up by scientific evidence. No one has been able to find, for instance, the original air-sampling studies on which various reports have based the 30 percent fecal figures.

“It’s just not true,” said Kabul’s mayor, Mohammad Yunus Nawandish. “Kabul air is not as polluted with human feces as they say.”

When the United Nations Environment Program did a study that included air sampling, in 2008, it found plenty to worry about, but mostly what would be expected of a traffic-congested city: a lot of sulfur dioxide and nitrous oxides. Plus a very high concentration of particulates, known in the trade as PM 10 — which means particles smaller than 10 microns, small enough to penetrate deeply into the lungs, and an important indicator of air pollution — but no specific fecal bits.

A study by the Asian Development Bank and the Afghan government’s environment agency in 2007 similarly found the atmosphere thick with the usual suspects in any city, especially in an underdeveloped country where fuel quality is very poor, but it made no mention of flying feces — although toxic levels of cadmium were noted.

In fact, when the Canadians investigated the matter in response to their worried soldiers, the investigators said that some fecal matter in the air was normal — even in Canada. Some of it could just be bird and flying-insect droppings.

While Kabul might have more because of open sewers and burning dung, that still was not a problem for two reasons: ultraviolet radiation from the sun kills most microbes, and even those that might survive in airborne fecal matter are not the type to invade the body by air; they are the type more likely to infect victims through the mouth or skin.

The investigators were also unable to find the original studies that supposedly found such high levels of fecal matter in the air. “I’d like to point out that I have a vested interest in this,” said a Canadian colonel who was among the debunkers, quoted by Canada’s National Post. “I’m breathing this air, too.”

Kabul may not have an aerial fecal problem, but it is far from off the hook on air pollution. “Any kind of pollution is a problem,” the mayor said.

Kabul’s geography is a big part of that: the city sits on a 6,000-foot-high plateau that looks like the bottom of a bowl, encircled by much taller mountains. The result is atmospheric inversions during fall and winter that trap airborne pollutants.

Dust in dry places like Kabul is a major pollutant. It is not unusual to see police officers and pedestrians here wearing face masks as protection.

Mayor Nawandish was not sure how his city shapes up compared with others in overall pollution. But he said its PM 10 count two years ago was 250 micrograms per cubic meter of air, and this year it has dropped to 190 micrograms. “That’s because we paved a lot of roads and we planted a lot of trees, and those two initiatives brought down pollution a lot,” he said.

Beijing, for comparison, on a bad day has a PM 10 count of 250, and it averages 121; the average across the world is roughly 71, according to World Health Organization statistics.

So Kabul, with an average of 190, is worse than the Chinese capital based on PM 10 count alone. (Researchers, however, say there are other pollutants in Beijing’s air that add to its specific danger.)

It is a deadly serious problem for Afghanistan’s capital. The Asian Development Bank report calculated that such a level of air pollution — even without feces on the fly — would result in 600,000 additional asthma attacks annually and lead to an “excess annual mortality” of 2,287 in Kabul.

That means that Kabul’s atmosphere is more than twice as big a killer of civilians as the war; civilian casualties in the conflict that same year were 1,400 — in the entire country.